ပင္လယ္ႀကီးမွ မဟုတ္ပါဘူး...
ေကာ္ဖီခြက္မွာလည္း လႈိင္းရွိပါတယ္.....
အျမင့္မွာမွ မဟုတ္ပါဘူး
အျမင့္ႏွစ္ခုၾကားမွာလည္း ေလတိုက္တာပါပဲ.....
စိမ္းသြားတယ္လို႔ မယူဆပါဘူး...
အျပာနဲ႔အ၀ါရဲ႔တိုက္ဆိုင္မႈလို႔ မွတ္ယူပါ့မယ္.....
ပိုင္ဆိုင္ရမွ မဟုတ္ပါဘူး...
ၿမိဳသိပ္ထားရတာလည္း ခံယူတတ္ရင္လွတာပါပဲ.....
ဒါေၾကာင့္မို႔
တံခါးေပါက္ေတြလည္း ဖြင့္ထားပါတယ္.....
ငွက္ကေလးေရ ျမင့္ျမင့္ပ်ံပါ.....
အိပ္မက္ေတြကိုလည္း မ်ိဳခ်လိုက္ပါၿပီ.....
လႈိင္းလိုခုန္တဲ့ရင္ကိုလည္း
လိုက္ကာလို ဆြဲသိမ္းလိုက္ပါၿပီ.....
ခ်စ္ခြင့္ရမွ မဟုတ္ပါဘူး...
အေ၀းကလေရာင္ကလည္း ကမၻာေျမအထိ ေအးပါလိမ့္မယ္......
ကၽြန္ေတာ့္အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္း ေအးၿငိမ္းေအာင္ေရးတာပါ။
Sunday, August 5, 2007
အေ၀းကခ်စ္သူ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
i love this poem. it is really good mate. i think that girl she love someone like that poem. she describes very beautiful. her love is very pure.
Post a Comment